Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2016

Παρεμβολές Multi Landy (Woolsey) σε άνοιγμα 1ΧΑ



Ο αντίπαλος άνοιξε 1ΧΑ και είμαστε έτοιμοι να μπούμε στην αγορά, κάνοντας τη ζωή του δύσκολη και σκοπεύοντας να «κλέψουμε» το part score, αν οι πόντοι είναι μοιρασμένοι, αφού σπανίως έχουμε μανς όταν ο αντίπαλος έχει 15-17π!

Βασικό ρόλο σε αυτή μας την απόπειρα, παίζουν τα μαζέρ ή ένα καλό χέρι ανώμαλης κατανομής, αφού κανείς δεν θέλει να μπει στην αγορά και να βγει «κουρεμένος» και φτωχότερος κατά 800-1100 πόντους.

Η φιλοσοφία της παρεμβολής είναι: Αν δεν έχεις ένα καλό 6φυλλο χρώμα, τότε καλύτερα να έχεις 2 πιθανές επιλογές χρωμάτων για να παίξεις!
Αν μάλιστα πρόκειται να χρειαστεί να ανέβεις στο επίπεδο 3 για να βρεις το φιτ, τότε καλό είναι να έχεις τουλάχιστον 10 φύλλα στα χρώματα που «διαφημίζεις».
Υπάρχουν πάρα πολλές συμβατικές παρεμβολές στο άνοιγμα 1ΧΑ και το μόνο που έχει να κάνει κανείς, είναι να επιλέξει μια και να παίζει με τον συμπαίκτη του.
Το ζητούμενο είναι, η επιλογή να του παρέχει πολλές δυνατότητες παρεμβολής, χωρίς μεγάλο ρίσκο και να καλύπτει τα πιθανότερα χέρια.

Η ιδέα που κάνει το Multi Landy μια εξαιρετική επιλογή, είναι ότι δίνει την επιλογή στον παρεμβαλλόμενο, να μπει οικονομικά στην αγορά μένοντας στο επίπεδο 2, με χέρια 5+μινέρ-4Μαζέρ κατανομής που είναι πολύ συνηθισμένα.
Έτσι μπορούμε να εντοπίσουμε πιθανό 4-4 φιτ σε Μαζέρ και να παίξουμε ένα καλό συμβόλαιο μερικού σκορ.
Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να αποχωριστούμε την παλαιολιθική μέθοδο του «κόντρ τιμωρίας», η οποία εμφανίζεται πιο σπάνια.

Το απαραίτητο λεξιλόγιο του παρεμβαλλόμενου – η λογική:

Ο κανόνας των "15", για άνοιγμα σε 4η θέση



Αν βρεθούμε σε 4η θέση με 10-11π, είναι βέβαιο ότι οι 40 πόντοι της τράπουλας είναι μοιρασμένοι στους 2 άξονες ισοδύναμα, αφού κανείς από τους 3 προηγούμενους δεν είχε 13π(ή 12 καλούς) για να ανοίξει την αγορά.
Το ζητούμενο στην 4η θέση, είναι να κρίνουμε αν ο άξονάς μας μπορεί να βγάλει κάποιο συμβόλαιο part score χωρίς να ρισκάρουμε να μας "φάνε" την αγορά οι αντίπαλοι με δικό τους part score.
Στους μοιρασμένους πόντους, κερδίζει αυτός με το καλύτερο ατού...δηλαδή αυτός με τις πίκες!!!

Ο κανόνας των 15 (από τους παλαιότερους εμπειρικούς κανόνες), λέει ότι:
"Αν επιλέξουμε να ανοίξουμε την αγορά αδύνατοι σε 4η θέση, θα πρέπει να έχουμε μεγάλες πιθανότητες να πάρουμε το τελικό συμβόλαιο. 
Αλλιώς, καλύτερα να μην ανοίξουμε και να περάσουμε όλοι πάσο αφού έτσι δεν θα πληρώσουμε τίποτα στους αντιπάλους.
Για να ανοίξουμε την αγορά σε 4η θέση με λιγότερους από 13, θα πρέπει το άθροισμα των πόντων και του πλήθος των μας, να είναι τουλάχιστον 15".


                                        Με απλά λόγια:
                "Σε 4η θέση, ανοίγουμε με λιγότερους από 13π,
                            μόνο αν: ΠΟΝΤΟΙ + ΠΙΚΕΣ = 15"

*Οι πόντοι που προκύπτουν από το άθροισμα αυτό, είναι γνωστοί και ως Pearson Points

Ο κανόνας των «20»: "Ποια χέρια σε 1η/2η θέση χωρίς 13π, αξίζουν για 13π;"



Οι πόντοι από ονέρ, είναι ένας τρόπος που έχουμε επιλέξει για να αξιολογούμε τη δύναμη του χεριού μας. 
Έχουμε παρατηρήσει όμως, ότι τα μεγάλα ονέρ, ο Άσσος και ο Ρήγας, είναι πολυτιμότερα από τα χαμηλότερα.
Όλοι προτιμούν να έχουν έναν Άσσο (4 πόντους), παρά 2 ντάμες (4 πόντους) διότι ο Άσσος εξασφαλίζει μια λεβέ, ενώ με τις 2 ντάμες μπορεί να μην κερδίσουμε καμμία ειδικά εναντίον χρωματιστού συμβολαίου.
Έτσι, ένα ακόμα κριτήριο αξιολόγησης ενός χεριού, είναι τα κοντρόλ.
Λέμε ότι ο Άσσος μετράει 2 κοντρόλ, ενώ ο Ρήγας 1.
Ένα χαμηλό άνοιγμα, πρέπει να έχει 3 κοντρόλ.
Ένα άλλο στοιχείο που κάνει ένα χέρι «αξιόμαχο», είναι τα καλά μακρυά χρώματα και η ανώμαλη κατανομή.
Έτσι έχουμε δει από τα πρώτα κιόλας βήματα μας στην αγορά, να «προσθέτουμε έναν πόντο για το 5φυλλο χρώμα μας».
Ο κανόνας των 20, είναι η επίσημη εκδοχή της αξιολόγησης του χεριού ανώμαλης κατανομής, συνδυάζοντας τους πόντους, τα μακριά χρώματα και τα κοντρόλ.

ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΩΝ 20: "Ποια χέρια που δεν έχουν 13π από ονέρ, αξίζουν 13π!"